Το παρακάτω ποίημα το έγραψε η θεία μου η Κούλα Κριμιτζά (Στρογγγυλοκούλα) για τον πρόωρα αδικοχαμένο αδερφό της Μιχάλη Ι. Πρεβενιό.
Σου ‘φερα τριαντάφυλλα, απ’ τη τριανταφυλλιά σου,
Σου ‘φερα τριαντάφυλλα, απ’ τη τριανταφυλλιά σου,
και χώμα απ’ το κήπο σου, για να χαρεί η καρδιά σου.
Και αν εκείνη δε χτυπά, πιστεύω να χτυπήσει,
και να σου δώσει τη χαρά, και να σ’ ευχαριστήσει.
Πάρτα μαζί σου αδερφέ, να πας να τα μοιράσεις.
στη Πόπη και στο Μήτσο μας, στη Μάνα στο Μπαμπά μας,
Οι άνθρωποι χάνονται μόνο,
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν σβηστούν απ'την καρδιά μας !!!
Ελευθερία Μπακιρλή
Γιαννάκη μου, όντως οι άνθρωποι πεθαίνουν οριστικά όταν πάψουν να τους θυμούνται αυτοί που τους αγάπησαν. Εύχομαι να είναι καλά όλοι οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν τον θείο σου και να τον θυμούνται πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκό το ποίημα της Κ.Κούλας προς τον Αδελφό της.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε.!
Καλό βράδυ.
Νεφέλη Ρήγα.