8.2.11

Επιτέλους ξημέρωσε ...

... της ημέρας το φως τον γεμίζει με γνώριμες εικόνες! Μα να! Η ματιά του στην διαδρομή που κάνει για να κοιτάξει τον χουζουρεμένο ήλιο συναντιέται με ένα οικείο βλέμμα ενώ στ’ αυτιά του αντηχεί μια γνωστή φωνή που του λέει “Εδώ είμαι! Υπάρχω! Αλλά δεν σου ανήκω!”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.