9.1.11

Φοβάται πλέον τις νύχτες ...

... γιατί έρχονται οι σκέψεις όχι για να τις τρατάρει κάτι και να φύγουν σύντομα αλλά για να καθίσουν και να του τριβελίσουν το μυαλό με την θύμηση και την επιθυμία του για εκείνη!  Ο ύπνος αλυχτάει σαν δαρμένο σκυλί σε κατώφλι περιμένοντας να φύγουν για να μπει να τον ξεκουράσει με την συντροφιά του!
Οι ώρες περνάνε αργά και βασανιστικά ώσπου κάποια στιγμή χτυπάει το κουδούνι και μπαίνει μέσα  της ψυχής και του σώματος η εξάντληση!    Τότε οι σκέψεις φεύγουν και αποκαμωμένος ζητάει του ύπνου την παρέα!!! Μα τι κρίμα έχει φύγει γιατί έχει ήδη ξημερώσει και αυτός πρέπει να συνεχίσει της μέρας του τον αγώνα!!!