Την Κυριακή 14/10/2012 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Συλλόγου Κορωνίδας Νάξου η προγραμματισμένη “Εκδήλωση χρέους” προς τιμή των νεκρών του μετώπου, όσων χάθηκαν από την πείνα αλλά και όλων των αγωνιστών Κωμιακιτών κατά την περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής.Η ομιλία του τ. βουλευτή φιλολόγου και ερευνητή κ. Νίκου Λεβογιάννη συνεπήρε τους ακροατές από τους οποίους πολλοί (ειδικά οι νεότεροι) άκουσαν και πληροφορηθήκαν για πρώτη φορά τα τραγικά αλλά και συνάμα ηρωικά ανδραγαθήματα των συγχωριανών μας εκείνη την ταραγμένη και δύσκολη περίοδο του Ελληνισμού.
Η μαρτυρία του κ. Γεωργίου Αλιμπέρτη ο οποίος αφηγήθηκε με θαυμαστές λεπτομέρειες την δική του προσωπική περιπέτεια, από την φυγή του μαζί με άλλα παλικάρια για την Μέση Ανατολή έως και τον βαρύ τραυματισμό του έκανε πολλούς να δακρύσουν αλλά και να προβληματιστούν για την σημερινή αδράνεια όλων μας που επιτρέπει σε μια χούφτα πολιτικών ανδρείκελων να ξεπουλούν την χώρα μας και το μέλλον των παιδιών μας στους σύγχρονους Ναζιστές της κ. Μέρκελ, του κ. Σόιμπλερ αλλά και των τοκογλύφων του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου.
Συγχαρητήρια στα μέλη της διοίκησης του συλλόγου για αυτή την διαφορετική εκδήλωση τιμής και μνήμης αλλά και στον κ. Νίκο Λεβογιάννη για την εξαιρετική παρουσίαση των γεγονότων αλλά και των πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής.
Είθε όλα όσα ακουστήκανε να γίνουν αφορμή να παραδειγματιστούμε εμείς οι νεότεροι και να πράξουμε τα ανάλογα για να ξαναφέρουμε την ελπίδα και το χαμόγελο στα χείλη όλων μας!
Γιάννης Δ. Πρεβενιός
Ρε Γιάννη, πώς να γίνεις πιστευτός ότι τα βάζεις με τους πολιτικούς, που μας φέρανε στο σημερινό χάλι, όταν καλείς ένα απ' αυτούς να μιλήσει;(εκτός κι αν οι δεκαετίες '80, '90, 2000 έχουν...παραγραφεί) Και επειδή μπορεί να πεις ότι μίλησε για μη πολιτικό θέμα, θα σου πω ότι αυτό μπορεί να γίνει με κάθε πολιτικό: να το ρίξει σε εισηγήσεις που έχουν σχέση με τις σπουδές του και να κοιμήσει τον κόσμο ή να θέλει να ξεχάσει το πόπολο τι ψήφιζε και τι αποφάσιζε και πόσο μας χρέωνε για να καταντήσουμε ετσά που είμαστε σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λεβογιάννης γιατί τόριξε τώρα στις διαλέξεις; Για ξεκάρφωμα, κορόιδο. Και πάψε να τα βάζεις λαϊκίστικα με τους πολιτικούς και στην πράξη να κάνεις άλλα. Κατάλαβες;
Σε λίγο και ο Βρούτσης θα μας λέει για την ιστορία του...πλάτανου του Φιλοτιού(αν ζούμε).
Αλήθεια γιατί ήταν τρεις κι ο κούκος στο ακροατήριο;
Αγαπητέ φίλε/η τον κ. Νίκο Λεβογιάννη τον καλέσαμε όπως λες ως ερευνητή και όχι ως πολιτικό και ήταν μία συλλογική απόφαση και όχι μόνο δική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι η προσφορά του στο χωριό με τους τρεις τόμους που έχει γράψει για την ιστορία του είναι ανεκτίμητη και θα πρέπει και μόνο για αυτό να του είμαστε ευγνώμονες.
Τώρα για την πολιτική του σταδιοδρομία δεν έχουμε ακούσει τίποτα μεμπτό και μάλιστα όλοι γνωρίζουμε ότι διαφοροποιήθηκε εγκαίρως λέγοντας την περίφημη φράση ότι “δεν εγκατέλειψε αυτός τον πολιτικό κόμμα που ανήκε αλλά το κόμμα μεταλλάχτηκε και εγκατέλειψε τις ιδέες και τις αρχές του”.
Για το θέμα της συμμετοχής του κόσμου είναι και αυτό ένα σημείο των καιρών το οποίο ίσως είναι η αιτία που οδηγηθήκαμε ως εδώ σαν χώρα και σαν λαός μια και βλέπουμε πλέον ξεκάθαρα ότι η αδράνεια όλων μας δίνει το δικαίωμα στους ξεπουλημένους κυβερνήτες μας να εφαρμόζουν ολοένα και πιο δυσβάσταχτα μέτρα εις βάρος μας. Για αυτό εξ αφορμής αυτής της εκδήλωσης έβαλα ως τίτλο των προσωπικών μου σκέψεων “Εκδήλωση χρέους ... τιμής και μνήμης … για παραδειγματισμό όλων μας”.
Όσο για μένα μπες στα διάφορα blogs να δεις τις ύβρεις και τις απειλές που δέχομαι από τους κομματικούς εγκάθετους (ειδικά του δικομματισμού τα τελευταία 2,5 χρόνια) για τα γραφόμενα και την κριτική μου. Αν μη τι άλλο απαιτώ να αναγνωρίσεις ότι έχω το θάρρος να γράφω την άποψη μου ΕΠΩΝΥΜΑ (χωρίς φυσικά να διεκδικώ το αλάθητο του Πάπα) αλλά και χωρίς να κρύβομαι (όπως εσύ) μέσα στην ανωνυμία και την δειλία των πολλών.
Φιλικά και με σεβασμό στα γραφόμενα σου
Γιάννης Πρεβενιός
Θα αστειεύεσαι, βέβαια. Ο δικομματισμός, που λες, ήταν και τις προηγούμενες δεκαετίες που έγινε το πάρτι στις πλάτες μας. Ο Λεβογιάννης τον στήριζε ή όχι; Είχε ΤΟΤΕ σε κάτι αντίρηση και δεν το ξέρω; Πότε έφυγε, μήπως όταν δεν εκλέχτηκε; Το χρέος ποιος το έφτασε εδώ; Δεν παίρνανε συλλογικές αποφάσεις για μας, χωρίς εμάς; Εγώ κι εσύ κυβερνούσαμε και δε το ξέρω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι βρισιές και οι στόχοι σου λοιπόν είναι επιλεκτικοί, γιατί εσύ εισηγήθηκες να γίνει η εκδήλωση στο Σύλλογο.
Γράφεις ότι ο Λεβογιάννης "διαφοροποιήθηκε εγκαίρως λέγοντας την περίφημη φράση ότι “δεν εγκατέλειψε αυτός το πολιτικό κόμμα που ανήκε αλλά το κόμμα μεταλλάχτηκε και εγκατέλειψε τις ιδέες και τις αρχές του”. Τι λες ωρέ; "Ιδέες" και "αρχές" της ρεμούλας και της λαμογιάς, που δήθεν τις καταπολεμάς; Δηλαδή διαγράφουμε το πολιτικό παρελθόν, χωρίς μάλιστα να πούμε ένα mea culpa, που έλεγε κι ο μακαρίτης ο αρχηγός του; Τότε καλά να μας κάνουνε και θα μας κάνουνε χειρότερα, αφού ξεχνάμε ακόμα και την πολύ πρόσφατη ιστορία μας.
Αλλά άλλο βέβαια πολιτική ιστορία και άλλο ιστορία του τόπου μας!
Μπράβο, Γιαννάκη! Τουλάχιστον μη βρίζεις και μην ισοπεδώνεις όλους τους πρώην και επόμενους πολιτικούς από δω και πέρα. Έκανες καλή αρχή με το Λεβογιάννη!
Γιατί παρεξηγείσαι; Άλλο το χρέος που εννοεί ο Πρεβενιός, άλλο το χρέος, που εννοείς εσύ και θα το πληρώνουμε μια ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτείνω στο Γιάννη και στο Σύλλογο να κάνουν και μια εκδήλωση για το δεύτερο χρέος. Να δεις που θα την παρακολουθήσουν περισσότεροι.
Και στην πρώτη θα είχαμε πιο πολύ κόσμο αν είχε ζούλα βραστή.
Φίλε μου "άγνωστε" (... για τους άλλους) 16 Οκτωβρίου 2012 11:30 π.μ όταν βρεις το "θάρρος" να βγεις από την "τρύπα" σου να κάνεις διάλογο (με το όνομα σου όπως εγώ) θα μπω στο κόπο να σου απαντήσω. Ξέρεις την σημερινή εποχή το να κριτικάρεις κακοπροαίρετα βάζοντας μάλιστα και ταμπέλες σε κάποιους για τους δικούς σου προσωπικούς λόγους είναι εύκολο και ανώδυνο όμως το να τιμάς τα παντελόνια που φοράς είναι πολύ …. μα πολύ δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή