μα συνέχισα μόνος μου με παρέα το πόνο.
Ενώ περπατούσαμε χέρι με χέρι
Εγώ σε βοήθησα στις δύσκολες ώρες
και στάθηκα δίπλα σου σε όλες τις μπόρες.
Μα εσύ όλα τα γκρέμισες και δε με λυπάσαι
και ξέρω πια πολύ καλά πως δε με θυμάσαι.
Τρέχω ρωτάω παντού σ' αναζητώ
και το βλέμμα μου είναι απ’ το κλάμα θολό.
Και το μόνο που θέλω είναι ξανά
να βρεθώ ένα βράδυ στη δική σου αγκαλιά.
Εγώ σε βοήθησα ...... δε με θυμάσαι.
*Στίχοι: Κατερίνα Ανωγιάτη Μουσική: Γιάννης Πρεβενιός
μπραβο γιαννη και κατερινα πολυ καλο...
ΑπάντησηΔιαγραφή