Γράφει η Τίνα Ζαντιώτη
...ούτε μέρα δε πέρασε, που να μη σε αναζήτησα, να μη σε περίμενα, να μη σε έψαξα στο χώρο..
...ούτε μέρα, που να μη σε αφουγκράστηκα, να μη σε μύρισα, να μη σε άκουσα, να μη σε έφερα στα μάτια μου..
...32 χρόνια μετά, κι ούτε μέρα δεν ήρθε, που να μην ένιωσα μελαγχολία, κατάθλιψη και στέρηση από αδελφική αγάπη, που είναι τόσο "αλλιώς", και δεν αντικαθίσταται ούτε απ' τη μητρική, ούτε απ' τη συζυγική, ούτε κι απ' τη φιλική...! Τόσες αγάπες γύρω μου, κι όμως δεν είναι σαν την αδελφική! Αυτή είναι(..ήταν), τόσο "αλλιώς"..!
..32 χρόνια μετά, κι ούτε μέρα δε πέρασε, χωρίς ...
